Triduum paschalne - dzień pierwszy od wieczoru w czwartek do piątkowego popołudnia.
Kościół w Wielki Czwartek zamyka rok. W tabernakulum nie pozostanie ani jedna hostia, pojemniki oleje święte zostaną wyczyszczone. W sercach swoich także powinniśmy zamknąć drzwi za dawnymi grzechami i już do nich nie wracać. Będziemy w te dni rozważali Mękę Pańską – ofiarowanie się Boga za nas, ale my już wiemy, że możemy w Jego krwi się obmyć i zostać zbawieni, bo zmartwychwstał. Z wiarą i nadzieją zwróćmy się więc do Boga, by mieć udział w Nowym Przymierzu.
CZWARTEK. Szata kapłana podczas czwartkowej Mszy Św. jest biała, czyli paschalna. Pascha – oznacza przejście. Pascha to główne święto Izraelitów, pamiątka przejścia z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Pascha Chrystusa oznacza Jego przejście ze śmierci do życia, z ziemi do domu Ojca.
Pierwsze czytanie z Księgi Wyjścia przypomni nam, że krew baranka, którą oznaczone zostały domy Izraelitów, dała im ochronę przed niszczycielska siłą gniewu Bożego.
W drugim czytaniu św. Paweł mówi właśnie, że jak krew baranka zabitego podczas paschy przez Izraelitów, tak ofiara Boga-Syna ratuje nas przed wieczną śmiercią. My już będziemy od tej chwili sprawowali nową ofiarę w duchu Nowego i Wiecznego Przymierza, które zawarł z nami Bóg dzięki ofierze Jezusa Chrystusa – Nowego Baranka.
W Ewangelii znajdziemy opis umycia przez Jezusa nóg apostołom. On przez ten gest pokazuje, że Kościół został powołany do służby, zwłaszcza do służby tym najmniejszym – ubogim, zagubionym i grzesznym. W czwartkowej Mszy Św. przewodnik wspólnoty (parafii), powtórzy ten gest wobec kilku mężczyzn (nie musi ich być dwunastu).
Na zakończenie Eucharystii jeszcze jeden symbol uświęcony tradycją – przeniesienie eucharystycznego Ciała Chrystusa do tzw. ciemnicy (określenie w tradycji polskiej znane od czasów średniowiecza, oznaczające miejsce ciemne), tj. podkreślające samotność pojmanego i uwięzionego Jezusa.
Nie oddalaj się pospiesznie do domu, zostań z Jezusem samotnym i opuszczonym. Bóg-Człowiek wskazuje nam drogę, gdy jesteśmy przytłoczeni samotnością i cierpieniem. On ucieka się do Ojca, bo Ci, za których się złoży w ofierze, opuścili Go. To także dla nas jedyna droga.
---
Obraz: Juan de Juanes